12 tm 13 oktober

12 oktober 2014.
We begonnen de dag vandaag weer in Sun Set Palace. Het is zo een bijzondere plek. Het uitzicht over de stad Jaisalmer en de duiven die je hoort, iets waarvan ik niet kan geloven dat ik dat echt meemaakt. Zoals de rest van me reis trouwens!
Na een heerlijk ontbijt zijn we naar het Killa Bwan hotel gegaan. Dit is het oudste hotel binnen het fort. Ook het duurste. De manager Manu is een echte Brahman. We kregen een heerlijke Chai, die ik nu steeds lekkerder begin te vinden, die we dronken met een geweldig uitzicht. Het is een sitje voor het raam, uitkijkend op de poort van het fort. Helemaal bovenin.
Ik kon hier nog wel uren zitten, duiven die rond vliegen, zachte muziek van beneden van het plein waarbij indiaanse toeristen staan te dansen en de westerse toeristen Foto's maken.
Maar na ruim een uur te hebben genoten, was het tijd voor een feestje.
Dokter Giri is jarig. Toen we aankwamen kregen we gelijk Chai, deze thee krijg je overal waar je komt. Zie het als een welkomsdrankje.
We kregen allemaal koekjes. Van chocolade , Cocos en biscuit. Het was nu echt tijd, kadotjes uitpakken!
De vrouw in huis krijgt altijd eerst een kadotje. We hadden wat keukenspulletjes gekocht met Hollandse print. Voor het zoontje tandenborstels, lego en een pet.
Het is zo mooi die glinstering in hun ogen en die onbetaalbare glimlach. Zo dankbaar zijn ze voor alles wat je geeft. Voor dokter Giri een laptop. Zo kon hij weer verder gaan met zijn administratie enzo voor zijn praktijk. Me billen en rug begonnen pijn te doen, hele dag zitten op de grond. Geen kussentje niks. Ik kon niet meer..
Savonds gingen we heerlijk eten bij Little Tibet, een klein schattig restaurantje. En wat een verassing, ook dit restaurant bevind zich op een Dakterras! Haha.
Een jongetje van ik gok een jaar of 10 serveert hier. Een heel lief aandoenlijk jongetje. Hij werkt heel hard en spreekt geweldig Engels. Ik had het zo met hem te doen. Hij vroeg ons of hij even naast ons aan de tafel mocht zitten. Hij was zo moe, zijn oogjes vielen bijna dicht. Wat wil je ook anders.. De dagen die ze hier maken en de warmte.. natuurlijk vonden wij dat niet erg!
Ik liep naar hem toe, fluisterde hem dat de 20 Rupee, hooguit een paar euro cent, die ik hem gaf alleen voor hem waren. Hoe hij mij hiervoor bedankte was zo ontroerend. Wat een prachtig jongetje en wat een mooi moment om deze geweldige dag weer af te sluiten!

13 oktober 2014
8.00h tijd voor mijn officiële eerste meditatie te beginnen. Natuurlijk, zoals alle Indiërs was ook dokter Giri nog niet klaar. Omdat de meditatie hier Op nuchtere maag voor het ontbijt gedaan wordt begon ik toch wel wat trek te krijgen.
Na de medicatie, de Yoga lessen, kregen we een indiaans ontbijt. Oopma, dit bestaat uit griesmeel, uien, kool, zout, tumuric, melk en water. De porties hier zijn zo groot. Na een half bord zat ik dan ook echt vol. Maar hier eet je tot alles netjes op is. Ik heb me In geen tijden zo vol gegeten. Maar respect voorop!
We gingen terug naar het hotel, onzelf even klaar maken voor deze nieuwe zonnige dag.

Tegen de middag, een uurtje of 13.00 gingen we voor het eerst naar de school. We kwamen door een van de armste buurten. Ik wist niet wat ik moest denken of wat ik moest vinden. Vol ongeloof liep ik door de straten. Ik werd misselijk van de armoede. Het schooltje van buiten ziet er niet bijzonder uit, maar de eerste stap binnen was meteen vertrouwd. Een middelbare man ontving ons, het hoofd van de school. Meteen kwamen daar 8ste jaars meisjes aan. 4 prachtige meisjes met hun haren zo mooi! We kregen meteen een tika(stip met een rijstenkorrel) en een mala(bloemenkrans). Vervolgens kregen we een rondleiding. Direct naast het kantoortje zit een klasje met allemaal kindjes van rond de 5 jaar. De lerares keek ons aan en bedankte dat we er waren. Deze klas langs gegaan kwamen we bij het binnen pleintje. Wat is het hier ongelofelijk warm! Daar zitten ze dan allemaal kleine snuitjes die je aanstaren. In de rechter klas zitten de 4 meisjes van de laatste klas. De klas ernaast is een gemixte klas en de laatste is een klas met kindjes van ongeveer 10 jaar oud.
Ik gaf elk kindje een ballon. Elk kindje bedankte me en ze gingen er meteen mee spelen. Ik legde ze uit wanneer ze blazen en los laten ze weg vliegen en geluidjes maken. Ze vonden het geweldig. Ongelofelijk he.. Hoe blij ze hier kunnen zijn met helemaal niks.
We hadden het met het schoolhoofd erover wat er allemaal nodig is en wat ik graag wil komen doen.
Het dak, wat trouwens gewoon van Doeken is, is volledig stuk gegaan door de zon. Ook hebben sommige kindjes geen uniform. Hier gaan we dus zeker mee aan de gang!
In de Divali vakantie ga ik met 13 kindjes een dans oefenen. Ik ga een westerse dans doen van Michael Jackson en 13 andere kindjes gaan een dans doen uit India. Op 2 november houden we een afscheid school party en gaan we een wedstrijdje houden. Natuurlijk worden alle kindjes winnaar! Maar dat weten hun natuurlijk niet. Haha.
Na deze indrukwekkende belevenis gingen we naar de zilversmit, Mahesh. Vanwege Divali moet alles schoon gemaakt worden, daarom hielpen wij hem een uurtje met zilverpoetsen.
Vervolgens hebben we geluncht in Monica. Heerlijk een tomatensoep gegeten. Harish kwam ons ophalen en nam ons mee naar zijn huis voor wat Chai. Zijn moeder gaf ons een hele Mooie sjaal.
Bijzonder zo een lokaal huis. Alle mogelijke kleuren hebben hun op de muren zitten. De koelkast kledingkast etc staan in 1 ruimte en slapen doen ze uiteraard ook weer op het dakterras. Maar trots als ze zijn laten ze ons alles zien!

De jongens in het hotel werken zo ontzettend hard, we vonden dat ze wel iets verdienen. Daarom hebben we Samosa gehaald. Een soort pasteitje met groente en hele hete saus. Zo blij waren ze. Blijkbaar vinden ze het erg lekker!

In het oosten van india is een tyfoon, helaas krijgen wij hier wel wat van mee. Zand vliegt door de lucht, stroom valt uit, wifi werkt niet meer en alles en iedereen zit binnen.
Dat was zo balen! Me lieve mama is namelijk jarig vandaag.
Maar gelukkig bij Jaisal Italy hebben Wel Internet.
We hebben mijn moeder haar verjaardag gevierd op Skype.. was toch wel gek zo. Maar wat een uitkomst dat skype!

Tot me volgende blog! X